Een paar maanden geleden las ik een bericht over een triatlonwedstrijd in september te Brussel. “Fake nieuws”. Voor het laatste triatlonwedstrijd van het seizoen was ik dus op zoek naar een alternatief en ik koos voor de kwarttriatlon in Mechelen. Een paar dagen vooraf vertelde Jan mij dat Mechelen meestal een snelle wedstrijd omdat stayeren toegelaten is. De kleine lettertjes van de inschrijving had ik dus niet gelezen en ik had niet meer veel goesting meer in een draft wedstrijd. Maar de dag zelf was het prachtig weer en dan wil je de batterij volledig laten afgaan. Mijn doel was om niet te vallen en de finish te bereiken onder 2u30.
Ik kwam een 1 uur voor de wedstrijd toe en na het aanmelden bij het secretariaat kreeg ik onder mijn voeten omdat beide wisselzones gingen sluiten. Na aandringen kreeg dan uiteindelijk toch nog mijn chip. Een half uur voor de zwemstart stond alles klaar. Waar was al die heisa voor?
Op het strand kwam Filip De Ceuster van KTT tegen. We praatte over hoe vreselijk zwemmen is, onze doelen voor 2019 en de clubs. Het zwemgedeelte (2 rondjes van 750 meter) was zeer spectaculair met de “beachstart” en de Australian exit. Super zo een exit want je kan terug even op adem komen. Bovendien was er na zo een Australian exit meer ruimte en kon ik eindelijk een beter zwemritme aannemen.
Eenmaal uit het water, een lange wisselzone in, en sprong ik op de fiets. Samen met een Nederlander had ik al snel afgesproken om er samen een koers van te maken. Maar er vormde zich achter ons snel een groep van 8-10 man. Terwijl de meerderheid zich nestelde achter “ons” peloton waren er toch een paar zeer goede renners die mee met ons het initiatief namen. De snelheid was gemiddeld 37-38 km/uur en van elke kilometer had ik genoten, echte koers. Na het fietsen liep ik de wisselzone binnen om aan het lopen te beginnen. Ik was een beetje verloren gelopen in de wissel maar uiteindelijk toch mijn loopschoenen gevonden.
Ik vreesde dat ik de hoge snelheid van het fietsen ging bekopen tijdens het lopen. Maar dat bleek nog goed mee te vallen. Heel snel zat ik in het kleine groepje van lopers die ook sterk hadden gereden in “ons” peloton. Het tempo zat goed, de benen voelde goed aan en na 3 kilometer heb ik mij kunnen afschudden. Ik was heel erg tevreden over het looponderdeel. Uiteindelijk kwam ik aan in een tijd van 2u32, 91st overall en 11dein mijn groep (M40).
Met een zeer tevreden gevoel sluit ik dit seizoen af. Lopen is enorm verbeterd en ook in het fietsen heb ik een stap voorwaarts gezet. Het zwemmen blijft een werkpunt. Bedankt Mario en Ludo voor de trainingen!