Vier van onze duatleten hebben zich in december eens goed laten gaan in de zwaartse duathlon van het land … Hier het verhaal van Willy :
De “ Hel van Kasterlee “ – cross duatlon 15-105-30
En ik citeer :
is veel meer dan zo maar een duathlon, het is meer dan een heel zware lange afstandsduathlon, … . Het is zonder meer de allerzwaarste duathlon ter wereld. Atleten die de moed hebben om zich in te schrijven voor deze uitzonderlijke beproeving, zullen op 3 niveaus strijd moeten leveren:
Strijd met zichzelf – Strijd met de natuur – Strijd met andere deelnemers
Atleten die de “hel van Kasterlee” overleven, kunnen zich met recht en rede ‘duathleet’ noemen. To be “een watje” or not to be “een watje”, that’s the question.
Met deze woorden in gedachten …….
Daar sta je dan , voor de 2de maal aan de start van de Hel van Kasterlee . Nu weet je wat er op je afkomt , 2 jaar geleden net 5’ buiten tijdslimiet , dik balen toen . Maar nu met een betere voorbereiding die eigenlijk al begon half Mei voor men 4de Powerman LD Geel . Stevige voorbereiding toen voor de wedstrijd op 3 augustus bij 26°C en finishen in een wolkbreuk dito onweer , samen met Niels ( zoon – trainer en haas ) . Erna toch maar 14 dagen rust genomen .
Mijn trainingsschema aangevangen op 1 september met als doel “de hel “uitdoen en dit volgens mijn moto , op een deftige manier , wat zoveel wil zeggen als “al lopend en zonder braken “ . Toch een stevig schema , 6 dagen op 7 . Duurtrainingen oplopend tot 110km op de weg , nadien overschakeling naar MBK op de weg tot 110 km en tot 90 km in’t bos . Loopduurtrainingen tot 30 km , koppeltrainingen ….. . Hobby met eerder masochistische trekjes ?
D-day :
4hr30 uit de veren voor een licht onbijt , auto stond gisteren al geladen , nog een laatste check , niks vergeten , 6hr00 ter plaatse , alle tijd en geen stress dus . Effe grote boodschap , t’is al druk daar. ETL’ers arriveren ook , en ieder leeft in zijn eigen stress zone . 7hr00 wisselzone gaat open : fiets afleveren . Vorige week nog alles vernieuwd , ketting –cassette –kettingbladen –remblokken . Met de ervaring van 2012 gekozen voor een vaste voorvork en magura’s hydraulische remmen vooraan . Zonder remmen vallen is niet zo een pretje , vandaar . ( schijfremblokjes dus enorm slijtage gevoelig bij zand en water ). Mijn plaatsje voor kledij ed ingepalmd in de sporthal , onze Niels schuin over mij en Jochen enkele plaatsjes verder , Francesco ook in de buurt . Toch maar even gaan inlopen , enkele minuten voor de start vuurpijlen , elke minuut een . Laatste pijl , nog 30 sec , sportiviteit alom , succes wensen door- en voor iedereen . Dan het magische moment , start , nog 150 km te gaan . De stress is weg de twijfel nog niet .
De eerste loopronde van 15 km is eerder een formaliteit , het weer is al een meevaller droog en frisjes . We houden een rustig tempo aan met een gezellige babbel onderweg , eten en drinken . Wil té snel gaan en krijg dadelijk advies van Niels om intehouden , t’is inderdaad nog lang en ver . Uiteindelijk eerste lopen in 1h08’17” . Supporters zijn op post en geven vertrouwen .
Wisselzone in , snelle wissel en MBK op , dadelijk technisch stukje berg op bergaf , men oude kuitspieren krijgen ferm klappen wat nefast is , na 3 km al in kramp , effe rustig aan en pijn verbijten . Miljaar nog 102 km fietsen . Gelukkig , het parcours ligt er redelijk bij , 1ste maisveld is bereidbaar en de volgende modderstroken ( nog ) overzichtelijk . Gelukkig blijft mijne haas wachten en kan ik op de harde stroken uit de wind zitten . Advies veel drinken helpt tegen de krampen , deze komen idd regelmatig terug maar verminderen wel in intensiteit , oef … .
Na 1ste ronde (21km) lege drinkbus weg en door zonder stoppen , het zwarte beest van tijdslimiet spookt door mijn hoofd . Begint lekker te lopen , gas geven dus maar geen risicos nemen , vallen kan finito zijn . Volgend rondes zelfde stramien , nu wel stoppen aan wisselzone voor drinkbus en snel verder . Timing ziet er goed uit , zit voor op ideale planning . Maar t’is snel gebeurt , 50 meter voor me duikt er iemand de gracht in en kopje onder , ik vermoed einde wedstrijd voor betrokkene . Man man , dit wil ik ni meemaken .
De rondes volgen elkaar op en het blijft goed lopen , zonder forceren , af en toe miezerregen , de energierepen gaan goed naar binnen. De ETL’ers rijden hun eigen wedstrijd , onze Niels uitgezonderd , belofte maakt schuld zeker . Wie heeft nu zo een trainer die met zijn atleet meeloopt en meefietst ? In de voorlaatste ronde dan toch tegen de grond op een modderstrook , zonder veel erg maar toch deels nat . Plots alle pijn weg en een overdosis aan power , wat adrenaline niet kan doen . Maar t’is tijdelijk en al snel beide voetjes terug op de grond , of pedalen zeker .
Laatste ronde dan , tijdslimiet met veel glans gehaald , droge handschoenen , laatste drinkbus – eten en stoempen maar , nog 21 km te gaan . De modderstroken beginnnen meer en meer kapot gereden te worden . Op de kantjes rijden is er niet meer bij , dan maar rechtdoor water of geen water . De zompige stroken beginnen ook meer en meer te zuigen , gelukkig is het de laatste ronde begin er stilaan genoeg van te krijgen maar zit niet kapot , zalig gevoel . De 2de streep is in zicht , eindelijk fiets weg en op naar mijn warm plaatsje in de sporthal .
Wisselen gaan we het rustig aan doen om toch een beetje te recupereren . Men begeleider op MBK staat al te wachten , Tom met me mee voor assistentie , schoenen uitdoen ed , wil vooral niet in kramp schieten . Droge kledij aan + inwendig mens versterken , benen +nek + rug in gesmeerd , recht en naar buiten voorde laatste 30 km afzien . Voel me nog relatief fris . Maar wat is fris in deze fase van de wedstrijd .
Eerste rondje van 15 km nog met daglicht en nog veel volk rond u , loopt nog goed , mentaal nog dik OK .Eten en drinken niet vergeten , plaspauze , bevoorradingen stoppen en drinken , krampen blijven gelukkig uit . Regenjas uit , weer regen en regenjasje terug aan . Lopers worden ingehaald en voorbij gegaan , niet duidelijk of ze in hun 1ste of 2de ronde zitten . Is niet belangrijk maar is wel een mentale opsteker . Iedereen is solidair met iedereen , supporters – toeschouwers – medeatleten , wat een feest .
Aanvang 2de ronde , nog 15 km te gaan . De supporters laten zich horen , hels kabaal . We gaan ervoor , het is binnen handbereik . Na km 18 begint de veer te breken , moet effe stoppen met lopen om het kopke opte laden . Niels maant aan om te lopen , verzuring komt anders snel op . Lopen dan maar , verder naar de volgende plaspauze en bevoorrading . Zelfde scenario , mentaal begint het zwaar te worden maar ben dus duidelijk niet alleen . De km’s vorderen langzamer , het prinsenpark is nu balkdonker , gelukkig heeft mijn begeleider voldoende licht bij . Op de onverlichte stroken zijn er ook lichtjes aangebracht bij de richtingspijlen omdat er in het verleden al atleten verloren gelopen zijn . De regen begint er weer goed uittevallen , het pad naast de kasseistrook ligt er gevaarlijk bij . Onze Niels heeft duidelijk een goed nachtzicht , heb zelf last van de slechte zichtbaarheid op deze lastige strook met regen en wind pal op kop , kan me gelukkig een beetje uit de wind zetten . Bocht van 90 ° naar laatste bevoorrading , groot kampvuur lekker warm zalig . Maar geen tijd , de laatste km’s lonken . Nog 5 te gaan , krijg het weer moeilijk en even stappen . Zeg tegen men begeleider “ik ga me nog één maal op gang trekken “. Dan plaat met 12 km , nog 3 te gaan . Krijg een boost en vleugels, brugje van de Nete over , doet even pijn en dan in een ruk naar het laatste zandbergje aan de Kasterlee molen .Geraak ik hier nog boven ? Het is tandenbijten . Nog 300 meter en de ETL supporters laten zich reeds horen . Zalig gevoel , ik heb het gehaald . In euforische sfeer de sporthal binnen draaien , Shit waarom loopt dat podium bergop , bijna nog mistrapt . De woorden van Hans Cleemput zeggen genoeg : “ de De Brueckers zijn daar , Niels en Willy , vader en zoon samen over de streep “ . Magisch moment , niet met woorden te beschrijven .
Krijg medaille om – felicitaties . 4 helpende handen om van dat trapke aftegeraken maar lukt bijzonder goed , krabbel plaatsen op bord “ DBWilly-Tnx T-N-E-W-ETL “ met toch effe een krop in de keel als ik de T neerpen ( = Thibaut men kleinzoon en oogappel) . Nog meer proficiats vliegen rond men oren en ben effe het noorden kwijt van emotie , onze Niels dacht al da ik op EHBO zat , maar niets is minder waar , voel me kiplekker maar moe en voldaan . Effe bekomen en napraten op mijn plaatske met Niels , vrouwke en Steven met Tom , allebei een Duvel in de hand . Zalig mannen maar ik ga douchen en daarna genieten van de podiums .Winnaar algemeen Seppe Odeyn in 6h32’26” en das geen tikfout . Duidelijk van een andere planeet maar met klasse , dikke proficiat Seppe . Laatste opdracht , alle finischers het podium op in een lange rij voor afhalen van het T-shirt met tekst “ De hel van Kasterlee I DID IT “ , ben enorm trots .
Proficiat aan de ETL’ers en alle deelnemers die het gewaagd hebben om aan de start te verschijnen .
Nieuwe ambitie ? 2015 geen lange afstand meer was al de afspraak met de vrouw , 2016 mss de hel om als 60 jarige proberen te finishen ? Maar dat is nog ver weg , we ’ll see .
De “Hel” , een aanrader om je grenzen te verleggen en de ontlading nadien , wat een kick .
Gestarte en gefinishte ETL’ers : ( tijden niet belangrijk maar louter ter info )
- Jochen Valkeneers : 9hr08’14” , 59ste H24
- Mastrandrea Francesco : 10hr09’00” , 81ste H24
- De Bruecker Niels : 10hr37’24” , 86ste H24 ( trainer + mental coach + haas )
- De Bruecker Willy : 10hr37’25” , 22ste H50
Hell of a job guys
Willy
