Mijn debuutseizoen

Geoffrey talks : Mijn debuutseizoen als triatleet

21752279_778403735617836_2472546819122015948_n

In april 2016 sloot ik mijn voetbalcarrière op een mooie wijze af door de titel te winnen met Kortessem VV. Het einde van een hoofdstuk, het begin van een nieuw. Als sportman is de finish halen in een Ironman altijd een droom geweest van mij. Tijd om deze droom te verwezenlijken. Vermits ik (bijna) geen ervaring had in de triatlon zocht ik naar een club in de buurt. 2 Keuzes: JTTL of ZLTC. Die van JTTL hebben de mooiste website en de filosofie die hierop uitgelegd staat kan me wel bekoren. Even een mailtje sturen naar een zekere Mario Appermans om te kijken of ik eens mag komen meelopen op training: ‘Kom maar zwemmen, want lopen kan iedereen’. Nog voor mijn eerste training had hij al meteen mijn zwak punt gevonden, duidelijk een kenner.
In september begon ik dus met de clubtrainingen met 1 groot doel: Ironman Maastricht 2017!

Met plezier zakte ik steeds af naar de clubtrainingen. Zelfs zwemmen deed ik niet met tegenzin… Ik had duidelijk een goede clubkeuze gemaakt. Een 10 op 10 voor begeleiding en sfeer. Ik kon niet wachten om aan het seizoen te beginnen. De Ironman was nog veraf, maar ik kon gerust wat wedstrijden gebruiken in de voorbereiding. De winterduatlon in Wachtebeke, Tri Herderen, Bilzen111, Caveman en Nisraman brachten me uiteindelijk tot in Maastricht. Tussen door waren er nog een langlaufstage met het werk, een MTB-race in Zuid-Afrika en een week trekken in Corsica. Niet de voorbereiding uit het boekje maar wel één zonder blessures en met wedstrijdresultaten in stijgende lijn. Fysiek en mentaal voelde ik me dus klaar voor de grote uitdaging.

Op 6 augustus was het dan zover. Proberen zoveel mogelijk genieten en steeds de marathon in het achterhoofd houden was het advies wat ik mee kreeg. Ik besloot me dan ook niet op een streeftijd vast te pinnen, maar de wedstrijd op gevoel af te werken. Wat een beleving! Ik kan niet zeggen dat ik de hele wedstrijd heb kunnen genieten, want de laatste 15km in de marathon waren enorm zwaar, maar dat gevoel aan de aankomst… Kippenvel! En dat in een tijd van 9u52min27sec. Een prestatie waar ik toch wel trots op ben.

Op dat moment was het seizoen 2017 meer dan geslaagd. Amper twee weken later werd ik voor de tweede keer papa en kwam er van trainen niet zoveel meer in huis. Ik heb toch geprobeerd om de conditie nog wat te rekken om de triatlons van La Roche en Ieper nog te kunnen meedoen. Al bij al waren ook deze wedstrijden nog goed meegevallen.

De honger naar triatlon is dus alleen maar groter geworden dit jaar. Op naar volgend jaar, met als grote werkpunt het zwemmen. Omdat ik van statistieken houd heb ik toch even mijn wedstrijden van 2017 in grafiek gezet.

Conclusies:

Geoffrey

 

Naamloos